อ. พระศาสดา : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 2 / 50

ประโยค - พระธัมม์ภิภูถูกฉกฉวยแปล ภาค 6 - หน้า 251 พระศาสดา. ถ้เธอ know ใหม่ว่า 'โรคนี้อาจมฤตกันอะไรของเธอ จึงเกิดขึ้น?' พระนางโรหิณี. หมอฉันไม่ทราบ พระเจ้าข่า. พระศาสดา. โรคนี้อาจความโกรธของเธอ จึงเกิ

เนื้อหาในหน้านี้มีบทสนทนาระหว่างพระศาสดาและพระนางโรหิณีเกี่ยวกับการเกิดโรคที่เกิดจากความโกรธ และการเล่าถึงอดีตที่พระอัญมเหสีของพระเจ้าทรานสีเคยทำให้เกิดความเจ็บปวดจากภาระต่างๆ ผ่านนิทานในอดีต พระศาสดา

ประโยค ๑ - พระอิฐมปทุฏฐ์ แปลก ล๓ - หน้าที่ 139 คำนี้ ๆ แล้ว หวังเฉพาะทานของพระองค์ตลอดกาลเท่านี้ วานนี้ เมื่อพระองค์ทรงถวายทานแล้ว ไม่ได้รับส่วนบุญ จึงได้ทำอย่างนั้น." พระราชาหวถามว่า "ข้าแต่พระองค์ผ

ในเนื้อหานี้มีการกล่าวถึงการถวายทานโดยพระราชา ซึ่งพระพุทธเจ้าทรงยืนยันว่าการถวายทานทำให้เปรตเหล่านั้นได้รับผลบุญและสามารถแสดงตนได้ โดยมีตัวอย่างการถวายเนื้อทิพย์ที่เกิดขึ้นหลังจากการถวายทานและการอุโมท

ประโยค - พระอิฐบุตรถูกฉาบแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 288 เขาเคาะ (กะโหลก) ศิริยะนั่นแล้ว กราบูลาว่า "ของสัตว์ผู้เกิดในนรก." ดังนั้น พระศาสดา ประทานสาธุการแก่ว่า "คือะ" จึงรำลึกถึงศิริยะทั้ง ๓ นอกนี้ ในขณะที่

ในบทนี้กล่าวถึงการที่พระศาสดาได้ทรงแสดงศิริยะที่ ๕ และการสนทนากับวังศะเกี่ยวกับการเรียนรู้พุทธมนต์ วังศะขอพระศาสดาให้ประทานมนต์เพื่อความประเสริฐในชมพูทวีป พระศาสดาตรัสว่ามนต์นี้ไม่สามารถให้แก่ผู้อยู่ใ

ประโยค - พระธัมป์ทัศถูกแปลภาค ๙ - หน้าที่ 124 เห็นธรรม." พระวักกลิ่นนั้น แม้อนพระศาสดาแล้วอย่างนั้น ก็ไม่อาจ เพื่อจะการดูพระศาสดาไปในที่อื่นได้เลย. ครั้งนั้น พระศาสดา ทรงดำริว่า "ภิกษุนี้"ไม่ได

ในพระธัมป์ทัศภาค ๙ ได้บรรยายถึงพระศาสดาที่ทรงเห็นภิกษุวักกลิ้นซึ่งประสบปัญหาในชีวิตและความซึมเศร้าที่เกิดขึ้น เมื่อพระศาสดาเสด็จไปยังกรุงราชคฤห์ และทรงขับไล่วักกลิ้นให้หลีกหนีไป ภิกษุวักกลิ้นรู้สึกสูง

ปรโษค - พระทับปฏิทินฉบับแปล ภาค ๕ - หน้า ๑๖๓ พระนางมีจิตอันศิริโฉมแห่งศิริประเทศทั้งหมดคดิ่งดูไปแล้วว่า " แม้ ผมของหญิงนี้งาม, แม้หน้าผากก็งาม " ดังนี้ ได้มีสีหนาในรูปนั้น อย่างรุนแรง. พระศาสดา ทรงทร

ในเนื้อหานี้มีการพูดถึงการเห็นความงามของหญิงจากมุมมองของพระนาง โดยที่พยายามสังเกตการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพตามเวลา และแสดงให้เห็นถึงความไม่เที่ยงของชีวิต พระศาสดาได้ตระหนักถึงความรู้สึกที่ผสมผสานระหว่างค

ประโยค - พระธรรมปาฏิฎกฉบับแปล ภาค 6 - หน้า 67 พระศาสดา. เธอไม่ทราบหรือ ? กุมารีก. ทราบ พระเจ้าข้า. พระศาสดา. เธอ ทราบหรือ ? กุมารีก. ไม่ทราบ พระเจ้าข้า. พระศาสดา. ตรีสาลามปัญหา 4 ข้อสะนามกุมารีกนั่

ในเนื้อหานี้ พระศาสดาถามกุมารีกเกี่ยวกับความรู้และประสบการณ์ของเธอ ขณะที่ประชาชนต่างหยิบยกคำถามซ้ำ ๆ เกี่ยวกับตอนที่กุมารีกเดินทาง ซึ่งสื่อถึงการกลับไปยังต้นกำเนิด โดยในที่สุดพระศาสดาได้เริ่มปราศรัยสา

ประโยค - พระาธัมปฏิทัศถูกแปล ภาค ๖ - หน้า ๑๑๑ เหตุแห่งบาตร พระสมณโคดมรับสั่งให้ทำลายบาตรนั้นแล้ว ทรงบัญญัติสิกขาบทแก่เหล่าสาวก เพราะพระองค์เป็นบัณฑิต บัดนี้ พวกเราจักทำปฏิทินกับพระสมณโคดม นั้นแหละ [

ในบทนี้กล่าวถึงเหตุการณ์ที่พระสมณโคดมทรงบัญญัติสิกขาบทแก่สาวก และการสนทนาระหว่างพระราชากับพระศาสดาเกี่ยวกับการทำปฏิทิน อย่างไรก็ตามพระศาสดาอธิบายว่าการบัญญัติสิกขาบทถูกประสบการณ์ มีวัตถุประสงค์เพื่อปร

ประโยค - พระปรัชญา ภาค ๖ หน้าที่ 112 พระราชา. มี พระเจ้าข้า. พระศาสดา, มหาบพิตถ์ ถว่าว่าหาญพิงเถือนผลไม้ เป็น ต้นว่านผมม่วง ในพระอุทยานของพระองค์. พระองค์ก็ทรงทำ อย่างไร แก้เขา ? พระราชา. พึงลงอธิษฐ

บทสนทนาระหว่างพระราชาและพระศาสดาแสดงถึงการดำเนินชีวิตและการทำปฏิหารย์ตามคำอธิษฐานในอุทยาน พระราชาได้กล่าวถึงการเสวยผลไม้และความหวังในการพบกับพระศาสดา ในขณะที่พระศาสดาวิเคราะห์ความสำคัญของการทำปฏิหารย์

ประโยค - พระธรรมปทฺุฏกถวฺณแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 196 มนุษย์แม้นั้น เห็นโคในกลางวัน ตื่นเข้าไปดูแล้วก็ว่า "แม้ถ้า ของอื่นไม่มี, เราก็จะทำแม้ก็สักว่าการถวายบังพระศาสดา " แม้ถูกถามทวีปนี้ก็ไม่ไปใจจะไปเรือน

ในบทนี้ พระธรรมปทฺุฏกถวฺณแปลได้บรรยายถึงการถวายบังคมพระศาสดา พร้อมกับการสนทนาเกี่ยวกับการบำเพ็ญประโยชน์ของมนุษย์พระเกจิขีดสวดให้ชัดเจนถึงความสำคัญแห่งการทำความดีและการช่วยเหลือผู้คน โดยมีการสอดแทรกคำส

ประโยค - พระภิรมย์ทัศน์ฉบับแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 207 ๒. เรื่องท้าวสักกะ * [๖๑๔] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในทุคคาม ทรงปรารภท้าวสักกะ ตรัสพระธรรมเท่านั้นว่า " สานุ ทูลสันต์ " เป็นต้น ค

ในบทนี้ พระศาสดาได้ทรงจำเริญพระสัมมาสัมโพธิญาณในขณะประทับอยู่ที่ทุคคาม และมีการสนทนาผ่านท้าวสักกะเกี่ยวกับความสำคัญของการบำรุงพระองค์ พระศาสดาได้ชี้ให้เห็นว่าความมนุษย์ของท้าวสักกะมีผลต่อพวกวิญญาณ ผู้

ประโยค - พระธัมม์ปฏิทัศฉบับแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 223 วิสาขบ. พระเจ้าข้า พระองค์นั้นแหละ ตรัสแก่หน่อมฉัน ว่่า ในกรุงสาวัตดี มีน ๗ โกฎิฯ' พระศาสดา ก็ถ้าชานมีประมาณเท่านี้ ก็พึงเป็นเช่นกับหลาน สาวขอ

ในบทนี้ พระศาสดาได้ตรัสกับนางวิสาขาเกี่ยวกับการเศร้าโศกและความรัก ซึ่งชี้ให้เห็นว่าความเศร้าที่เกิดขึ้นในชีวิตย่อมมีต้นเหตุมาจากความรัก พระศาสดาเตือนให้เห็นว่าความเศร้ามักจะตามมาจากการรักและการผูกพัน

ประโยค - พระธัมมปทัฏฐูกถา แปล ภาค ๑ - หน้าที่ 236 ๗. เรื่องเด็ก ๕๐๐ คน * [๑๒๐] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระอุโบสถวัดพระธรรมกายว่า "สัจจะสูสมฺสมฺปูรณ" เป็นต้น. [พระศาสดาเสด็จขึ

ในบทนี้ พระศาสดาได้ประทับในพระอุโบสถวัดพระธรรมกายและทรงเสด็จเข้าไปพบเด็ก ๕๐๐ คนที่ถือกระเช้าขนมออกจากเมือง เด็กเหล่านั้นถวายบังคม แต่ไม่ได้กล่าวคำใด พระศาสดาตรัสถามถึงขนมที่เด็กถือมา เป็นตัวอย่างการสอ

ประโคม - พระกรรมปิญญาแปล ภาค ๑๓ - หน้าที่ 73 ๔. เรื่องพระคุณภูมิทิพย์เถร* [๔๔๓] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวนาราม ทรงปรารภพระ ภูมิทิพย์เถร ครั้นพระธรรมเทสนานว่า "น เต โข โสด

เนื้อหานี้กล่าวถึงการเทศนาของพระศาสดาเมื่อพระองค์ประทับอยู่ในพระเวฬุวนาราม โดยมีการพูดถึงพระภูมิทิพย์เถรซึ่งพวกภิภพเข้าใจผิดว่าเป็นสามเณร พระศาสดาอธิบายให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างพระเถระและสามเณร พร้

ข้อความที่อ่านได้จากภาพคือ: --- ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 197 ๑๕. เรื่องพาราหมนคนใดคนหนึ่ง [๒๘๒] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเทววัน ทรงปรารถนาพาราหมณ์ คนใดคนหนึ่

ในพระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ มีการเล่าเรื่องของพาราหมณ์คนหนึ่งที่ค้นหาทาสของตนที่ไปบวชเป็นพระธรรมวรสอรหันต์ ศาสดาตรัสเกี่ยวกับภิญญาของทาสและการรู้ความสิ้นไปแห่งทุกข์ ซึ่งเป็นหลักธรรมในศาสนา ที่เน้นให้เห

ประโบค - พระธัมมปทัสสมอแปล ภาค ๕ - หน้าที่ ๓๘ พระองค์ทำให้เป็นผู้ไม่ทำกรรมคือปานดิตาบแล้วหรือ ? พระเจ้าข้า. พระศาสดา. เออ อานนท์ นายพฤฒากมรดกนั้นมีมนเป็น ที่ ๕ ตั้งอยู่ในกรรณ์อิ้งไม่กลายแกลน เป็นผู้ห

บทสนทนาในเอกสารนี้นำเสนอการอภิปรายระหว่างพระศาสดาและภิกษุเกี่ยวกับการไม่ทำกรรมและการเข้าใจในรณนะต่าง ๆ พระองค์กล่าวถึงเรื่องความผิดในกรรมและการทำตามคำสั่งที่ส่งผลต่อชีวิตของผู้เกี่ยวข้อง เนื้อหานี้สะท

ประโบคต - พระธรรมปฏิญาณแปล ภาค ๙ - หน้า ที่ 87 แล้ว ก็เป็นผู้ฯ เดียวเท่านั้นอยู่ นึก คิด ระลึก ถึงธรรมที่พระ ศาสดาทรงแสดงแล้ว ภิกษุทั้งหลาย กราบสุด (เรื่องนั้น) แค่พระ ตาลว่า "พระเจ้าข้า พระธรรมกรมมี

ในเนื้อหานี้ พระศาสดาได้สนทนากับพระธรรมมารามเกี่ยวกับการพยายามบรรลุพระอรหันต์ และความสำคัญของการคิดระลึกถึงธรรมที่พระองค์ทรงแสดง เมื่อพระธรรมมารามแจ้งความตั้งใจของตน พระศาสดาจึงได้สาธุการและยกย่องความ

ประโค ด - พระธัมปิฏกฉบับแปล ภาค ๑๓ - หน้า ที่ 39 พระองค์ ทรงบันลืออันฉลองมหามงคล นรงแสดงธรรมแก่ผู้อาสาเหล่านี้ แต่ผู้อาสาเหล่านั้น เมื่อพระองค์ครัสธรรมอยู่นิ่งทำธรรม นี้และนี้ พระศาสดา อานนท์ เธอไม่

ในบทนี้ พระศาสดาทรงแสดงธรรมแก่ผู้ที่อาสา พร้อมมีการสนทนากับอานนท์เกี่ยวกับอาสา ๕ คนซึ่งเกิดในชาติที่ผ่านมาหลายร้อยชาติ โดยเน้นการไม่ผ่านกำหนดของความเป็นมนุษย์และเทพในระหว่างชีวิต พระศาสดาอธิบายถึงอำนา

…ภนฑ ด้าแต่พระองค์ผูแจ้ง อาม พระเจ้าข้า อห อ. ข้าพระองค์ น ชานาม ย่อมไม่ทราบ อิต ดั่งนี้ ๑ (สุจิตรา) อ. พระศาสดา (อาหาร) ตรีสแล้วว่า ก็ อเดศส อุปาสกฯ ในอุบาสก ท. เหล่านี้นา ในอิสา อ.โอโล อุปาสกฯ อ. อุบาสก นี้ใด น…

ข้อความนี้กล่าวถึงการสนทนาระหว่างพระศาสดากับ อานนท์ โดยมีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับการปฏิบัติของอุบาสกในขณะที่พวกเขาอยู่ในสภาวะหลับและการเข้าใจในธรรมชาติของชีวิต มีการสอบถามและการตอบสนองในแต่ละ

ประโยค๒ - พระธัมม์ทุก๓ถูกอรรถแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 197 จากทุกข์ จึงได้บ่วง พระอาจารย์ของข้าพระองค์นั้น กล่าวอธิบรร- ถา, พระอุปชฌาย์กล่าวว่านัก๓๓. ข้าพระองค์นั้นได้ทำความตกลง ไว้ "ในพระพุทธศาสนานี้ สถานเ

เนื้อหาเกี่ยวกับการรักษาจิตในพระพุทธศาสนา พระศาสดาว่าให้ผู้ภิกษุรักษาจิตของตน เพื่อลดทุกข์และนำมาซึ่งสุข ในเรื่องนี้มีการอธิบายถึงความสำคัญของการควบคุมจิตใจ ซึ่งสามารถช่วยให้ผู้ปฏิบัติธรรมมีความสงบและ

ประโยค - พระมิ่งมาทิฏฐฏฐูถกบแปลภาค ๖ - หน้าที่ 114 [ เดียถิ่นเตรียมทำปฏิฐิรายแข่ง ] แม้พวกเดียถิ่ยก็ไปกับพระองค์เหมือนกัน ชาวอชุปฏิฐาน ได้ทรัพย์สมบัติหนึ่งแล้ว ให้มหาเทวาอภัยเท่านั้น ให้มุ่งด้วย อุบโ

ในบทสนทนานี้ พระศาสดาและพระราชาพูดคุยกันเกี่ยวกับการสร้างมณฑปและการทำปฏิฐิราย โดยมีการพูดถึงผลงานของพวกเดียถิ่ย ในขณะที่ลูกศิษย์ของพระศาสดาได้เสนอความคิดเห็นเกี่ยวกับการสร้างมณฑปและการทำพิธี มีการพูดถ